Balıkesir’in Ayvalık ilçesinde, Halk Kütüphanesi eski Müdürü Gürsel Koyuncu emekli olduktan sonra uzun süre başarıyla yürüttüğü ressamlık ve ebru sanatının ardından yazdığı ilk kitapla büyük ilgi topladı.
“Köşe Taşlarım” ismini taşıyan ilk kitabında yaşamından kesitlerle, kendi hayatında iz bırakan anılarını kaleme alan Gürsel Koyuncu, yaşanmışlıklarından birikenleri öykü tadında okuyucuyla buluşturdu.
GMK Kitabevi’nden yayınlanan eseriyle ilgili muhabirimizin sorularını yanıtlayan Koyuncu, Çanakkale’de gördüğü katıldığı bir öykü yarışmasında ilk öyküsünü kaleme alarak Kurtuluş Savaşı’nda yaşadıklarını anlattığı ninesinin hikâyesini yazdığını anlattı.
Yazdığı bu öyküyle dereceye giremediğini ancak bu esrinin yayımlanmaya değer bulunmasının kendisini kamçıladığını ve yazım hayatını sürdürmeye karar verdiğini kaydeden Gürsel Koyuncu, “Pandemi süreci öykülerimi yazmak için bir fırsat oldu adeta. Bugün kitabımı elimde tutarken bu işi de başarmış olmanın mutluluğunu yaşıyorum.” dedi.
Yazar Koyuncu açıklamalarını şöyle sürdürdü,
“Benim için önsöz niteliğindeki bu satırların ardından sizi tümü ile yaşanmış hikayelerimle başbaşa bırakıyor, ailemizin gelecek nesillerine ışık tutacağına inandığım bu eserimin ortaya çıkmasında emeği geçen, başta annem ve babam olmak üzere, bana maddi manevi her türlü yardımda bulunan Biricik Kardeşim Göksel Koyuncu’ya, rahmetli Melahat Teyzeme, Sebile Çavuşu’n ismini taşıyan Sebile Teyzeme, anılarını bizzat anlatıp beni onurlandıran ve yüreklendiren ancak kitabımın basımına hazırlık aşamasının son anlarında birdenbire kaybettiğim Sevgili Dayım Mustafa Nadir Karabıyık’a, öykülerimi dikkatle okuyup, önerilerde bulunan ve beni her fırsatta teşvik eden kuzenim Günsel Parlak Yaygın’a ve bu kitapta gerekli bütün düzenlemeleri yaparak basılma aşamasına getiren editörüm büyüğüm Sayın Cumhur Aksel’e sonsuz şükranlarımı sunuyorum.”
Yazar Gürsel Koyuncu ilk kitabının gördüğü yoğun ilgiden duyduğu memnuniyeti de ifade ederek, önümüzdeki dönemde yeni kitabı için hazırlıklara başlayacağının müjdesini vermeyi de ihmal etmedi.
(Suat Salgın)