AŞKIN İKİ YAKASIZI

En çocuksu, en çocuk AŞKIM!

Bahçelerden bağlara, uymazların içinden,

özgürce baharlara çıkamazdım.

Derlerdi mahallenin güzel kızı, o da yakışıklısı. 

İki yakasından bir araya gelemeyenlerin

derin karmaşası.

Kaç Hıdırellez sevinç oldu bize, 

uzaktan da olsa görmek ümidiyle.

Sabahın erkeninde küçüğünden bir metal,

dua ile gömerdik, dilekler tutsun diye.

Beklerdik ya, sahamızda,

ateşte patatesi közlerken,

kızılında göz göze gelmeyi.

Dilimiz yoktu bizim, hem sağırdık,

tertemiz duygularda gerçek AŞKI ağırladık. 

"Neredensin!" diyenlere, olabilirinden,

İMKANSIZLARIN KIZIYIM,

diyesim gelirdi içimdem.

Bizi bize getirecek oyunları benimserdik.

Kızlara erkekler yenilmişti bir seferinde,

mahalleden abimizdi,

avuçlamıştı PAZAR YERİNDEN ve de

seçmecesiyle, vuruyordu adamın kelinden, karpuz niyetine iyisi bu mu? Dercesine.

Bir bağırış ki hengamesinden,

tabana kuvvetimizdendi kaçışımız.

Mahallemizin Ağaç Kakanları gelmişti de

sanki,

KAKIYORDU bizi, yokuşa doğru SON HIZ.

Ne güzeldi bahçelerimiz,

duvarındaki buluşmalara, kitaplar ve

kasetler olurdu HEDİYEMİZ. 

Vişne ağacının gölgesinde,

"Seni Kimseye Vermesinler!." diyerek,

duyurduğun sesinle,

AŞKIN İKİ YAKASIZLARI listesinde,

artık başı çekenlerdik.

Bir başka ağaç sınırımızdı.

Gölgesinde kısacık sohbetimize terlik

fırlatılmıştı.

O ağaç, gündüzünde hep yorgun,

akşamında bir başka HUZURSUZDU.

Gecelerin vurgunundan, kırılarak düşen

ERİKLER,

karşıdaki Ihlamur çiçeklerine KÜSMÜŞLER. 

Zıt kutuplar çekmezdi.

Öylesine benzermişiz ki, birbirimizden

habersiz, aynı mesleğe bile YÖNELMİŞİZ.

Biz oldurulmadıktan sonra,

olamadığımız hayatlarda, İŞTE ORALARDA, AŞKLAR DA DEĞİŞMİŞ.

"Elinka"        Emel Güneş 

AŞKIN İKİ YAKASIZI şiir kitabım. 2019

EDREMİT-Altınoluk Köyü'nde(mah.)yazdığım ve ESKİŞEHİR'de Yücel SARAÇOĞLU şiir yarışmasında Türkiye dördüncüsü olarak 06 Nisan 2019'da Mansiyon Ödülü alan Aşkın İki Yakasızı şiirim, bir ANKARA-Keçiören dönem şiiridir. 

instagram, emel.gunes.7946